Lot onbekend … over het boek.
Het is zomer en dat uit zich ook in de activiteiten rond de zoektocht naar een hoofdsponsor voor het Route du Rhum plan 2018. Ook directieleden en beslissers zijn of gaan even op vakantie. En dan nog … ?
Volgend weekend varen met 2 groep(jes). Roggebotsluis/Ketelhaven/IJsseldelta. Het weekend daarop ook. Dan volgt augustus. Met mooi weer natuurlijk. September heeft iets bijzonders in petto. Ik lig op de Hiswa te Water, ga dan weekje de werf op bij Rhebergen en plan dan weekje varen rondje NL.
En ik schrijf:
Moeilijk om iets te laten lezen. Hoewel gefocust op …: alles wat afwijkt wordt een zondebok (Kierkegaard), Ik ontvlucht de nabijheid van mensen niet, maar het is de eeuwige verre afstand tussen mens en mens die mij in de eenzaamheid drijft. (Nietzsche).
“Onze kinderen willen we laten opgroeien, zodat ze trots zijn op wie ze zijn. Wij genezen onze ziel door die opnieuw te verbinden met onze voorouders. Zo scheppen we nieuwe verhalen binnen de traditie van de oude verhalen, we scheppen letterlijk een nieuwe cultuur uit de oude “.
Nainoa Thompson, Polynesische zeevaarder.
Het begint met een zeeman die strand op de westkust van Australie, daarna trekt hij door Amerika, Canada, Alaska. De tocht gaat verder door Siberië en vervolgens door de Sahara. Wat trekt hem, wat maakt hij mee. Het is fictie gebaseerd op werkelijke gebeurtenissen. Het begint 400 jaar geleden en momenteel zit ik in het nu, dus die -hij- is niet steeds dezelfde. Hij eindigt weer op zee, lijdt schipbreuk, overleeft en … De zee verschafte hem de twee dingen die nodig waren om te leven: eenzaamheid en onmetelijkheid. Wat hem gered had was de kracht van zijn eigen geloof, die elke omstandigheid kon veranderen in wonderen. Het gevaar bestond dat hij zich zo prettig voelde dat hij er in een soort halve winterslaap ging vegeteren. Het doel van de demystificatie is mensen in hun doen te onderwerpen aan de wetten van de wereld.
God spreekt in stenen en bomen, het wezen der dingen. Zijn stem is onmiskenbaar. Wanneer de mensen die horen dan vallen ze op hun knieën en ze roepen tot Hem en er is geen angst, maar alleen wild verlangen … Eén is alles, alles is één, de ziel zal niet sterven. ‘Cooma el ngruwar, ngruwar el cooma, illa booka mer ley urrie urrie. Ik bezit geen land, het land bezit mij. Ik ben de zee, elke druppel ervan.
Posted in Route du Rhum by henkdev1 with no comments yet.