Trindade .. one of the most pristine places I’ve ever seen. (Dutch/English)
Vanaf de Braziliaanse kust ten hoogte van Vitoria ligt, onder water, de Vitoria-Trindade bergrug. Vorige keer liet ik daar het eind van zien, als Martim Vaz boven water komt. 29 mijl ten westen daarvan ligt Trindade. de eerste keer dat ik over dit eiland hoorde was in het boek van Bernard Moitessier ( De Lange Route). Hij zeilt er langs en hoopt mensen te zien, die dan zijn positie door konden geven naar de race administratie. Hij had geen radio zender aan boord. Hij had een catapult en als hij dan een schip tegen kwam probeerde hij een bericht over te schieten.
Als hij bijna voorbij is ziet hij wat mensen naar het strand rennen maar te laat, hij zeilt door.
20°31′30″S 29°19′30″W Er woont niemand op Trindade. Maar aan de noordkant bij het strandje bevind zich een Braziliaans militair garnizoen van 32 man. Aan de zuidkant, achter de Suikerberg lig je beter ten anker. Ik ben hier eerder geweest met de Campina. Het is overweldigend. Echt. Ongerept. Ik lig onder de Pao de Acucar (Suikerberg) Op het strand Praia Principe genaamd, het Prinsenstrand dus, staat branding. Erg nat word ik niet bij het aan wal komen. Ik trek de boot zo hoog mogelijk het strand op en heb een ankertje bij me aan een lange lijn. Op het strand zie ik sporen van schildpadden en hun eierholen. Ik klim de berg op. Zo’n 30 meter van de top …
Ik bleef hier een paar dagen … een van de ongerepste plekken die ik ooit heb gezien.
Vitória-Trindade Chain is a volcanic ridge situated in the South Atlantic. It is composed by seamounts and the oceanic islands of Trindade and Martin-Vaz.
Trindade lies 29 miles west of Martim Vaz. The first time I heard about this island was in Bernard Moitessier’s book (The Long Route). He sails past it and hoped to see people who could then report his position to the race administration. He had no radio transmitter on board. He had a catapult and when he came across a ship he tried to shoot over a message. When he is almost past the island, he sees some people running to the beach but too late, he sails on.
Nobody lives on Trindade. But on the north side is a Brazilian military garrison of 32 men. It is better to anchor at the south side, behind the Pao de Acucar. I’ve been here before with Campina. It is overwhelming. For real. Pristine.
I anchor under the Pao de Acucar (Sugar Mountain) On the beach called Praia Principe the waves break. I don’t get very wet when I come ashore. I pull the boat as high as possible onto the beach and have an anchor with me on a long leash. On the beach I see traces of turtles and their egg burrows. I climb the mountain. About 30 meters from the top …
I stayed for a few days … one of the most pristine places I’ve ever seen.
Posted in Uncategorized by Henk de Velde
Poezie Verticale de Roberto Juarroz
Entre el camino del si Tussen de weg van het ja
y el camino del no en de weg van het neen
colocar un espejo staat een spiegel
que no refleje ninguno de los lados. die geen enkele kant reflecteert.
El espejo se volvera camino. De spiegel verdraait de richting
llenandose de otras imagenesq vol van andere beelden
0 armando otros reflejos of verzamelt andere reflecties
para crear sus imagenes. die jouw eigen beelden scheppen
Poezie Verticale de Roberto Juarroz
Posted in Uncategorized by Henk de Velde
Martim Vaz .. one of those ocean cathedrals (Dutch/English)
Bij het maken van de fotoalbums spit ik dus door m´n foto´s. Zo kwam ik de Peter en Paul rotsen weer tegen. Ver zuidelijk daarvan ligt Trindade, 700 mijl uit de kust van Brazilië … maar even oost daarvan ligt de wonderlijke eiland groep Martim Vaz …. cathedralen die boven water komen … De eilanden Trindade en Martim Vaz liggen ongeveer 740 mijl ten oosten van Vitória in de zuidelijke Atlantische Oceaan. De groep bestaat uit Ilha Trindade, verreweg het grootste eiland, en Ilhas de Martim Vaz, 25 mijl verder naar het oosten. 20°31′00″S 28°51′00″W
De dag voordat ‘ik in de buurt van de Martim Vaz eilanden kom wordt het weer exact wat ik nodig heb om dichter bij de rotsen te komen. De Martim Vaz eilanden liggen 25 mijl ten oosten van Trindade. Daar, uit de 5000 meter diepe oceaan, steken de toppen van de Vitoria-Trindade Bergrug boven het oppervlak uit. Ik zeil er genietend tussendoor. Ze zijn prachtig vooral het Zuid eiland. Ach een eiland kun je het niet noemen. Het is een grote stenen piek die boven zee uit steekt. Het heeft een baaitje. Het is een wonder van de natuur. Dit kan een mens niet bouwen…
While making the photo albums I dig through my photos. That’s how I came across the Peter and Paul rocks. Far south of that lies Trindade, 740 miles off the coast of Brazil … but just east of it lies the wonderful island group Martim Vaz…. emerging cathedrals …
The islands of Trindade and Martim Vaz are located about 740 miles east of Vitória in the Southern Atlantic Ocean. The group consists of Ilha Trindade, by far the largest island, and Ilhas de Martim Vaz, 25 miles further east 20°31′00″S 28°51′00″W
The day before I got close to the Martim Vaz islands, the weather changed exactly what I needed to get closer to the rocks. The Martim Vaz Islands are located 29 miles east of Trindade. From 5000 meter deep ocean, the peaks of the Vitoria-Trindade Mountain Ridge protrude above the surface. I enjoyed sailing between them. They are beautiful especially the South Island. You can’t call it an island. It is a large stone peak that rises above the sea. It has a bay. It is a miracle of nature. Man cannot build this …
Posted in Uncategorized by Henk de Velde
Passing the Peter and Paul rocks, nov 2007 (Dutch/English)
00°55′1″N 29°20′45″W De Petrus- en Paulusrotsen liggen zo’n 1000 mijl ten zuidzuidwesten van Cabo Verde. Op al mijn reizen ben ik er elke keer twee keer langs gevaren. Op de heenweg en op de terugweg. Ik heb ze nooit gezien. Het zijn ook geen eilanden. Het zijn rotsen. Gevaar dus en daar wil je bij vandaan blijven. Deze keer wil ik ze zien!
In ‘Ocean Passages of the World’ staat tot 2x toe: When approaching these islets caution is necessary as the South Equatorial Current sets to the WNWpast them at a rate of 1-2 knots. En dat was de reden dat de bark Jan Hendrik 673 ton en splinternieuw totaal opbrak. Een ander feit is dat Darwin hier is geweest met de Beagle in 1832. Het eiland komt voor op Nederlandse kaarten vanaf 1630.
Ik ben rond de Petrus- en Paulusrotsen gevaren. De oceaan is 5000 meter diep en hier steken een paar rotsen van de Mid Atlantische Rug boven water. Er zitten Braziliaanse wetenschappers in een aardig gebouwtje en ik zag schotelantennes. Er waaide een vlag. Er is een vissersschip, dat kan aan een boei liggen… ik heb nog even gedacht ik pak die tros want die vissersboot was aan het vissen… maar er bleef behoorlijk zee en deining staan en ik ben alleen, wat dingen absoluut moeilijk of minder aantrekkelijk maakt en zette koers zuid… niet veel verder ligt de evenaar.
00°55′1″N 29°20′45″W The Peter and Paul Rocks are located about 1,000 miles south-southwest of Cabo Verde. On all my travels I have passed it twice each time. On the way south and on the way back north. I have never seen them. Nor are they islands. They are rocks. So danger and you want to stay away from that. This time I want to see them!
In ‘Ocean Passages of the World’ is mentioned: When approaching these islets caution is necessary as the South Equatorial Current sets to the WNWpast them at a rate of 1-2 knots. And that was the reason that the barque Jan Hendrik stranded and broke up (673 tons and brandnew). Another fact is that Darwin has been here with the Beagle in 1832. The rocks appear on Dutch maps from 1630.
I did sail around the Peter and Paul rocks. The ocean is 5000 meters deep and here are a few rocks of the Mid Atlantic Ridge rise above the water. There are Brazilian scientists in a nice building and I saw satellite dishes. There is a fishing vessel that can be moored … I just thought I will take that mooring because that fishing boat was fishing … but there was quite a lot of sea and swell running and I am alone …. so I headed south …
Posted in Uncategorized by Henk de Velde
An always changing plan. ( Dutch/English)
Ook ik had iets gepland voor komende zomer. Maar door de jaren ben ik gaan accepteren dat hetgeen gepland, door omstandigheden niet door kan gaan. Ik lees allerlei blogs over mensen op wereldreis, die nu zogenaamd in quarantaine zitten … of eigelijk willen ze zeggen dat het geplande niet door kan gaan. Velen willen terug. Maar dan denk ik: terug ? … je bent toch onderweg ? Ik ken maar 1 stel, die nooit zeurt, die midden in het paradijs accepteren wat hen overkomt. Maar goed … mijn zomerplan gaat niet door, dat weet ik nu al. Oh heerlijk … niks doen … die kunst heb ik me zo goed aangeleerd …
Uit Reizen, tussen zand en ijs: Het is nooit de wereld die in elkaar stort, het is je eigen illusie van de wereld. Vrijheid is eigen keuzes maken en daarvan de consequenties accepteren. Dat laatste kan de mens niet. Dat maakt hem angstig. We leven in een zo op actie gebaseerde wereld, dat we denken dat we altijd iets moeten doen om iets of iemand te zijn. Is de moderne mens niet almaar bezig met het najagen van behoeftes, laat hij zich niet gewillig knechten door het consumentisme, zoals dat dan heet. Het is een val waarin iedereen gevangen zit.
De zon heeft zojuist haar cirkel om mij heen gedraaid. Onder de bewegende straling leeft de oppervlakte. Een zachte wind ruist in de bomen. Er zwemmen zwanen. Een reiger vist in het ondiepe water bij de wal. De wassende maan is een sikkel die vroeg achter de bomen verdwijnt. Het wordt donker. Sterren in de hoge heldere lucht. Stille dagen, winderige dagen. Droog, regen. Grote contrasten in kleur; groen, zwart, blauw, wit. Kijk ik naar links dan zie ik de verte van de polder. Kijk ik naar rechts dan zie ik paden om te lopen of te fietsen, landweggetjes, sloten en hekken. Het is een land waar ik van kan houden. Ik kan er wandelen, mijmeren en genieten. Maar het is een polder waar alles onder controle is. Een lappendeken. Een gefiguurzaagd landschap waar de contrasten precies passen als in een puzzel. Dat is ook Nederland.
I also had something planned for coming summer. But over the years I have come to accept, that due to circumstances, what has been planned cannot take place. I read all kinds of blogs about people on a world voyage, who are now supposedly in quarantine… or actually they want to say that the plan cannot go ahead. Many want to go back. But then I think: back? … You are on the way, right? I only know 1 couple, who never whine, who accept what happens to them in the middle of paradise. Anyway … my summer plan is canceled, I already know that. Oh wonderful … do nothing … I learned that art so well …
From my book Reizen tussen zand en ijs: It is never the world that collapses, it is your own illusion of the world. Freedom is making your own choices and accepting the consequences. Man cannot do the latter. That makes him anxious. We live in an action-based world that we think we should always do something to be something or someone. Modern man is constantly pursuing needs, enslaved by consumerism, as it is called. It is a trap in which everyone is trapped.
The sun has just turned its circle around me. The surface lives under the moving radiation. A gentle wind rustles in the trees. Swans are swimming in the water near me. A heron fishes in the shallows near the shore. The crescent moon is a sickle that disappears behind the trees. It is getting dark. Stars in the high clear sky. Quiet days, windy days. Dry, rain. Large contrasts in color; green, black, blue, white. When I look to the left, I see the distances of the “polder” ( reclaimed flat land). When I look to the right, I see paths for walking or cycling, country roads, ditches and fences. It is a country I can love. I can walk, muse and enjoy. But it is land where everything is under control. A patchwork quilt. A figure-sawn landscape where the contrasts fit exactly like in a puzzle. That is also the Netherlands.
Posted in Uncategorized by Henk de Velde