Henk de VeldeThe Never Ending Journey

Apr 24th Voor het eerst lees ik weer een boek woord voor woord, letter voor letter. (Dutch/English) .. about a pilgrimage at anchor …

5 dagen van de week lig ik in vrijwillige quarantaine ten anker, dan volgt een dag dat ik me bloot stel aan de maatschappij en daarna snel weer terug.

Sinds lange tijd lees ik weer een boek woord voor woord, letter voor letter.

Nu weten jullie dat ik een zwak heb voor Galicië. Dat heeft alles te maken met Kaap Finisterre. Als ik Galicië zeg dan zijn er ook mensen die denken aan Santiago de la Compostela. Daar ben ik nooit geweest, het ligt niet aan zee en is het einde van een pelgrimstocht die velen ondernemen, tegenwoordig maar ook vroeger, zelfs heel vroeger, die pelgrimstocht is er altijd al geweest … de Kelten noemden het de tocht naar de zon .. Een kleinere groep loopt ook de laatste 50 km naar de zee … naar Finisterre.

Het boek wat ik lees is Ver Onderweg van Jeroen Gooskens … verhaal van een voettocht naar Santiago de Compostela ..

Since a long time I read again a book word by word, letter by letter.
Now you know that I have a soft spot for Galicia. That has everything to do with Cape Finisterre. When I say Galicia there are also people who think of Santiago de la Compostela. I have never been there, it is not a port but it is the end of a pilgrimage that many undertake, nowadays but also in the past, even in early ages, this pilgrimage has always been … the Celts called it the journey to the sun ..

A smaller group also walks the last 50 km to the sea… to Finisterre.

The book I am reading is Ver Onderweg by Jeroen Gooskens… a pilgrimage to Santiago de Compostela .. (I do not think this book was translated )

Apr 22nd In het donkere ruisen van de bomen hoorde ik een geluid. (Dutch/English) .. and I listen to the wind. And amaze me. And weep. Restful in the dark

In het donkere ruisen van de bomen hoorde ik een geluid. Fris en helder. Een geluid dat vraagt, fluistert. Denk, mijn vriend. Luister. Het is een geluid van de wind. En ik luister naar de wind. En verwonder me. En ween. Rustgevend in het donker. En brom mee met het lied van de wind. En van de maan en sterren. Mensen zeggen dat je het geluid van de zee in een schelp kunt horen.

I heard a noise in the dark rustling of the trees. Fresh and clear. A sound that asks, whispers. Think, my friend. Listen. It’s a sound of the wind. And I listen to the wind. And amaze me. And weep. Restful in the dark. And hum along with the song of the wind. And of the moon and stars. People say you can hear the sound of the sea in a shell.

Apr 19th Verdronken vlinder

Maar ik heb niet langer hinder
Van jaloers zijn op een vlinder
Want zelfs vlinders moeten sterven
Laat ik niet mijn vreugd bederven
Ik kan zonder vliegen leven
Wat zal ik nog langer geven
Om een vlinder, die verdronken is in mei
Om te leven hoef ik echt geen vlinder meer te zijn

                                                                           (Boudewijn de Groot, Lennaert Nijgh)

Apr 16th De atmosfeer lijkt tot rust te zijn gekomen. (Dutch/English ) .. the atmosphere seems to have calmed down. White clouds slowly drift by,

… en maakte scheiding tussen de wateren, die onder het uitspansel zijn, en tussen de wateren, die boven het uitspansel zijn. En het was alzo.

Ik lig in een kleine baai in de doorgang van het IJsseloog. s´Nachts is het donker maar het is al vroeg licht. De atmosfeer lijkt tot rust te zijn gekomen. Witte wolken drijven langzaam voorbij, Zwanen op het water. Een eendenpaar die vindt dat ik te dicht bij hun nest lig. Ik schuif 10 meter op.

… and divided the waters which were under the firmament from the waters which were above the firmament; and it was so.

IJsseldelta Netherlands. I am anchored in a small bay in the passage called IJsseloog. At night it is dark but it is early light. The atmosphere seems to have calmed down. White clouds slowly drift by, Swans on the water. A pair of ducks who think I’m too close to their nest. I moved a bit .

Apr 13th Er trekt een bui voorbij. En daarin ligt een onontkoombare metafoor voor het leven zelf.. (Dutch/English) ..here is where I will be at anchor all week. Feel the silence.

Soms herhaal ik het hardop … het is hier zo prachtig mooi … hier blijf ik deze hele week liggen. Het is voorseizoen, dus weinig andere schepen, er ligt er nog een ten anker, een mooie Noordvaarder lijkt mij …

Stilte, een zachte ruis in de bomen, een eend, een zwaan … stilte is meer dan het ontbreken van geluid. Alleenzaamheid herstelt lichaam en geest. Er trekt een bui voorbij. Het schip reageert en draait op haar anker. En daarin ligt een onontkoombare metafoor voor het leven zelf.

Voel de stilte om je heen.

Sometimes I repeat it out loud… it is so beautiful here… this is where I will be at anchor all week. It is pre-season, so few other ships.

Silence, a soft noise in the trees, a duck, a swan… silence is more than the lack of sound. Solitude restores body and mind.A shower is passing by. The ship responds and turns on her anchor.
And therein lies an inescapable metaphor for life itself.
Feel the silence around you.

Posted in Uncategorized by Henk de Velde